در حوالی اریحا

(ویس2) کاش یک نفر بود که دوستم داشت، که دوستش داشتم...

و همین را برای همیشه می گفت، و همین را برای همیشه می گفتم... (متن: لاادری | تابستان 98)

(ویس1) من نه شاعرم، نه ترانه سرا، نه گوینده و نه هیچ اصطلاح دیگری که دارای تعریف معینی باشد. من یک انسان هستم که از انسانیتش معلق شده و با تکلیفی نامشخص به انتظار هیچ نشسته و از این همه فقط نوشتن و خواندن و گوش دادن به متن های بر آمده از دلش، آرامش می کند. (متن: اریحا | زمستان 98)