در حوالی اریحا

(ویس22) دلم به چیزهای ساده ای خوش بود، به بوییدن گل های سرت، بافتن موهات، به اینکه برای حتی یکبار هم که شده، گره روسری ات با سر حرف من باز شود... (متن: داود سوران|بهار 97)

(ویس14) یه بار خواستم پیشش ویس بگیرم، نامرد اینقدر خندید همه ویس ها رو خراب کرد... (بهار 97)